คำอุปมา คือ
สัทอักษรสากล: [kham up pa mā]การออกเสียง: คำอุปมา การใช้"คำอุปมา" อังกฤษ"คำอุปมา" จีน
- การใช้คำอุปมา
- ค: พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
- คำ: ๑ น. ทองคำ เช่น หอคำ เชียงคำ. ๒ น. เสียงพูด, เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ, เสียงพูดหรือลายลักษณ์อักษรที่เขียนหรือพิมพ์ขึ้นเพื่อแสดงความคิด
- อ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง
- อุ: น. น้ำเมาชนิดหนึ่ง ใช้ปลายข้าวและแกลบประสมกับแป้งเชื้อแล้วหมักไว้.
- อุป: pref. คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากบาลีและสันสกฤต แปลว่า รอง ชื่อพ้อง: รอง
- อุปมา: อุปะ-, อุบปะ- น. สิ่งหรือข้อความที่ยกมาเปรียบ, มักใช้เข้าคู่กับ อุปไมย ในประโยคเช่น เรื่องนี้มีอุปมาฉันใด อุปไมยก็ฉันนั้น. ก. เปรียบเทียบ. (
- ุ: คําตัดสินสุดท้าย
- ป: พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
- ปม: น. เนื้อที่เป็นปุ่มขึ้นตามตัว, ขอดของผ้าหรือเชือก, ข้อยุ่งที่แก้ยาก.
- ม: พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
- มา: ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
ประโยค
คำอื่น ๆ
- "คำอุทานที่ใช้ไล่แมวสุนัขหรือสัตว์อื่น ๆ" คือ
- "คำอุทานหรือการแสดงความปิติยินดีความพอใจหรืออื่น ๆ" คือ
- "คำอุทานแสดงความประหลาดใจ-ความกระตือรือร้นหรือการย้ำเช่นโอ้โฮ interj" คือ
- "คำอุทานแสดงความไม่เห็นด้วย ความหมดหวังหรืออื่น ๆ adj" คือ
- "คำอุทิศ" คือ
- "คำอ้อนวอน" คือ
- "คำอ้าง" คือ
- "คำอ้างอิง" คือ
- "คำเฉย" คือ
- "คำอุทานแสดงความไม่เห็นด้วย ความหมดหวังหรืออื่น ๆ adj" คือ
- "คำอุทิศ" คือ
- "คำอ้อนวอน" คือ
- "คำอ้าง" คือ