คิ้ว คือ

สัทอักษรสากล: [khiu]การออกเสียง:

น. ส่วนโค้งขอบกระบอกตาข้างบนซึ่งมีขนขึ้นที่โค้งนั้น; ไม้ที่ช่างลอกเป็นลวดสำหรับประกอบขอบหรือริมประตูหน้าต่างเป็นต้น, เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น คิ้วรถยนต์; เรียกพายที่ทำเป็นลวดในใบพายว่า พายคิ้ว.

ค: พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
ิ: ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
ิ้: พลิ้ว
้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ก็ต้องเหมือนซองมินน่ะสิ ริมฝีปากกับคิ้วบ้าอะไร ?

คิ้วปลิง พ่อแม่ไม่บอกเหรอ อินทรีจอมพลังไม่มีจริง

คนที่หน้านิ่วคิ้วขมวดน่ะ เพื่อนเขา ชื่อคุณดาร์ซี

โอเคฟังให้ดี เดอะคิ้วบ์อยู่นี่ ดิเซ็ปติค่อนส์บุก

คุณคิดว่าถ้าฉันมีขนคิ้ว ความกังวลของฉันจะหายไป