จับ คือ

• ก. อาการที่ใช้มือแตะต้องสิ่งใดสิ่งหนึ่งตลอดจนกำไว้ยึดไว้; เกาะ เช่น นกจับคอน; ติด เช่น เขม่าจับก้นหม้อ; กินหรือกลืน ในความว่า คราสจับดวงอาทิตย์หรือดวงจันทร์; เริ่ม เช่น จับเรื่องตั้งแต่ตอนนั้นไป; เกาะกุมตัวไว้ไม่ให้หนี เช่น จับผ+모두 보이기...ู้ร้าย, (กฎ) เกาะกุมตัวไว้โดยเจ้าพนักงานผู้มีอำนาจตามกฎหมาย, จับกุม ก็ว่า; กิริยาที่ทำขนมจีนให้เป็นหัว ๆ เรียกว่า จับขนมจีน, ลักษณนามของขนมจีนว่า จับ หรือ หัว เช่น ขนมจีน ๕ จับ หรือ ขนมจีน ๕ หัว.

• จ:     พยัญชนะตัวที่ ๘ เป็นตัวต้นวรรคที่ ๒ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กิจ วินิจฉัย ตำรวจ จอร์จ.
• ั:     ชั่วคราว
• บ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

คงทนความเครียดที่ต้องโดนจับตามองตลอดเวลาไม่ไหว

เขาจะตื่นซะก่อนเห็นไก่และจับเราได้อย่างรวดเร็ว

แต่ทำไมกล้องถึงได้จับอยู่แค่ที่เธอไม่ใช่มีซูนะ

ตำรวจสองคนนี้อยากจะจับคุณข้อหาฆาตกรรมเหมือนกัน

ทำไมฉันต้องออกจากที่นั่นแล้วจับมือเธอในวันนั้น

คำอื่น ๆ

1. "จันอับ" คือ
2. "จันเทา" คือ
3. "จันเลา" คือ
4. "จันเลาะ" คือ
5. "จันโจษ" คือ
6. "จับกลุ่ม" คือ
7. "จับกลุ่มกัน" คือ
8. "จับกลุ่มกับ" คือ
9. "จับกัง" คือ
10. "จันเลาะ" คือ
11. "จันโจษ" คือ
12. "จับกลุ่ม" คือ
13. "จับกลุ่มกัน" คือ