จาน คือ

สัทอักษรสากล: [jān]การออกเสียง:

๑
น. ภาชนะรูปแบน ๆ สำหรับใส่สิ่งของต่าง ๆ, ลักษณนามเรียกจานที่ไม่มีอะไรบรรจุว่า ใบ หรือ ลูก เช่น จานใบหนึ่ง จาน ๒ ลูก, ลักษณนามเรียกสิ่งของที่บรรจุอยู่ในจานว่าจาน เช่น ข้าวจานหนึ่ง ข้าว ๒ จาน, เรียกของที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น +모두 보이기...

จ: พยัญชนะตัวที่ ๘ เป็นตัวต้นวรรคที่ ๒ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กิจ วินิจฉัย ตำรวจ จอร์จ.
จา: ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

งั้นก็ทำเนื้อวัวเสริฟพร้อมไวน์ซอสเป็นจานหลักนะ

ฉันคิดว่ามันต้องใช้คนจำนวนมากในการฝังจานพวกนี้

เราคิดจะส่งทุก ๆ จานออกไปพร้อมกันหมดทีเดียวหรือ ?

ได้เอาหัวไอ้แหนมขึ้นมาเสียบประจานไว้ที่ปลายหอก

เขากำลังพูดถึงการเปลี่ยนเตห์รานให้เป็นลานจานรถ