จำเพาะ คือ
สัทอักษรสากล: [jam phǿ]การออกเสียง: จำเพาะ การใช้"จำเพาะ" อังกฤษ"จำเพาะ" จีน
- ว. เฉพาะ, เจาะจง, เผอิญ, เช่น จำเพาะฝนมาตกเวลาจะออกจากบ้านจึงไปไม่ได้.
- จ: พยัญชนะตัวที่ ๘ เป็นตัวต้นวรรคที่ ๒ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กิจ วินิจฉัย ตำรวจ จอร์จ.
- จำ: ๑ ก. กำหนดไว้ในใจ, ระลึกได้, เช่น จำหน้าได้. ๒ ก. ลงโทษด้วยวิธีเอาโซ่ตรวนล่ามไว้ เช่น จำโซ่ จำตรวน, ลงโทษด้วยวิธีขัง เช่น จำคุก. ๓ ก.
- เพ: ก. พังทลาย.
- เพา: ว. งาม.
- เพาะ: ก. ทำให้งอก, ทำให้เกิด, เช่น เพาะถั่วงอก, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เพาะนิสัย.
- พ: พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
- พา: ก. นำไปหรือนำมา.
