จ่า คือ

• ๑
  น. หัวหน้า, หัวโจก, เช่น จ่าฝูง จ่าโขลง; ยศทหารและตำรวจชั้นประทวน เช่น จ่าตรี จ่าสิบตำรวจ, บรรดาศักดิ์ในราชสำนัก เช่น จ่าแผลงฤทธิรอนราญ จ่าเร่งงานรัดรุด, ตำแหน่งหัวหน้าธุรการบางอย่าง เช่น จ่าศาล; การเอาข้าวสุกกับขี้เถ้าคลุกก+모두 보이기...ันปะตรงกลางหน้ากลองเพื่อให้เสียงสูงต่ำ.
  ๒
  ก. บอก, เขียนบอก; ถูกปรับ (ในการเล่นโยนหลุมเป็นต้น).
  ๓
  น. เครื่องใช้ตักแกงหรือตักข้าว ทำด้วยกะลามะพร้าว มีด้ามถือ, กระจ่า จวัก หรือ ตวัก ก็ว่า.

• จ:     พยัญชนะตัวที่ ๘ เป็นตัวต้นวรรคที่ ๒ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กิจ วินิจฉัย ตำรวจ จอร์จ.
• จ้า:    ว. จัด, ยิ่ง, แรง, (ใช้แก่สี แสง หรือเสียง) เช่น สีจ้า แสงจ้า.
• จ้ํา:    รอยช้ํารอยฟกช้ําดําเขียวกระวีกระวาดกุลีกุจอผลุนผลันรีบเร่ง

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

ยังไงก็ต้องจ่ายอย่างน้อยให้เท่ากับค่าเดินทางมา

ฉันเป็นคนดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายของคังวูมานานแล้ว

เพราะสุภาพบุรุษเป็นคนจ่ายเงินในเดทครั้งแรกเสมอ

ไม่ครับท่าน ไม่ อันนี้ขอให้แฟรงค์ ฟอร์บส์ได้จ่าย

งั้นเธอก็ช่วยจ่ายให้ทีมงานของพวกนักวิทยาศาสตร์

คำอื่น ๆ

1. "จ่อคอหอย" คือ
2. "จ่อคิว" คือ
3. "จ่อม" คือ
4. "จ่อมจ่าย" คือ
5. "จ่อย" คือ
6. "จ่ากลอง" คือ
7. "จ่าง" คือ
8. "จ่าถึง" คือ
9. "จ่านายสิบเอก" คือ
10. "จ่อมจ่าย" คือ
11. "จ่อย" คือ
12. "จ่ากลอง" คือ
13. "จ่าง" คือ