จ้าว คือ

จ: พยัญชนะตัวที่ ๘ เป็นตัวต้นวรรคที่ ๒ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กิจ วินิจฉัย ตำรวจ จอร์จ.
จ้า: ว. จัด, ยิ่ง, แรง, (ใช้แก่สี แสง หรือเสียง) เช่น สีจ้า แสงจ้า.
้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

เขาบอกเจ้าว่าไม่ให้มองผ่านพงหญ้าเพื่อดูท้องฟ้า

เจ้าว่าชูอกของข้าจะมีเคราะห์ก่อนจะรักษาหายเหรอ

ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าวางยาเฮนรี่เพื่อต่อต้านข้า

และฉันสาบานกับพระเจ้าว่า ฉันจะเขียนสิ่งที่วิเศษ

ข้าไม่ได้บอกเจ้าว่าข้าเสียใจต่อชุนดุงเลยใช่ไหม ?