ฉุน คือ

สัทอักษรสากล: [chun]การออกเสียง:

ว. แรง, กล้า, (ใช้แก่กลิ่นและรส) เช่น บุหรี่ฉุน เหล้าฉุน.
ก. รู้สึกชักโกรธขึ้นมาทันที. (ข. ฉุรฺ).

ฉ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๙ นับเป็นพวกอักษรสูง. ๒ ฉอ, ฉ้อ, ฉะ ว. หก, สำหรับประกอบหน้าศัพท์อื่น. ( ป. ).
ฉุ: ว. มีเนื้อไม่แน่น, ใช้แก่ อ้วน หรือ บวม เป็น อ้วนฉุ บวมฉุ.
ุ: คําตัดสินสุดท้าย
น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

เราคงจะเดินเข้าไปข้างในอย่างเมฆหมอกที่ฉุนเฉียว

มันไม่ใช่ความฉุนเฉียวริค ฉันไม่สามารถหยุดคิดได้

โชคดีที่เราเป็นเพื่อนบ้านกันน่ะ คุณคงฉุนมากสินะ

เขาปล่อยให้อารมณ์ฉุนเฉียว ทำลายภาพพจน์ของตัวเอง

พร้อมกับคัพเค้ก และอารมณ์ฉุนเฉียว และ--และนกพิราบ