ฉุป คือ

• ฉุบ, ฉุปะ-
  น. การรบกัน, สงคราม, การสัมผัสถูกต้อง; เถาวัลย์; ลม. (ส., ป.).

• ฉ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๙ นับเป็นพวกอักษรสูง. ๒ ฉอ, ฉ้อ, ฉะ ว. หก, สำหรับประกอบหน้าศัพท์อื่น. ( ป. ).
• ฉุ:     ว. มีเนื้อไม่แน่น, ใช้แก่ อ้วน หรือ บวม เป็น อ้วนฉุ บวมฉุ.
• ุ:     คําตัดสินสุดท้าย
• ป:     พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป

คำอื่น ๆ

1. "ฉุนกึก" คือ
2. "ฉุนหรือแรง" คือ
3. "ฉุนเฉียว" คือ
4. "ฉุนเฉียวง่าย" คือ
5. "ฉุบ" คือ
6. "ฉุป-" คือ
7. "ฉุปศาสตร์" คือ
8. "ฉุย" คือ
9. "ฉุยฉาย" คือ
10. "ฉุนเฉียวง่าย" คือ
11. "ฉุบ" คือ
12. "ฉุป-" คือ
13. "ฉุปศาสตร์" คือ