ชงฆา คือ

ช: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๑๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ราช คช กริช แซนด์วิช. ๒ ในภาษาบาลีและสันสกฤต
ชง: ๑ ก. เทน้ำร้อนลงบนใบชาหรือยาเป็นต้นเพื่อให้รสออก. ๒ ( ถิ่น-ปักษ์ใต้ ) ว. งง, ชะงัก, ประหม่า.
ชงฆ: ชงคะ- ( กลอน ; แบบ ) น. แข้ง, ราชาศัพท์ว่า พระชงฆ์. ( ป. ชงฺฆ; ส. ชงฺฆา).
ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
ฆ: พยัญชนะตัวที่ ๖ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต ที่ใช้เขียนในคำไทยมีบ้างเล็กน้อย คือ ฆ่า เฆี่ยน ฆ้อง ระฆัง