ชนชั้นนำ คือ
สัทอักษรสากล: [chon chan nam]การออกเสียง: ชนชั้นนำ การใช้"ชนชั้นนำ" อังกฤษ"ชนชั้นนำ" จีน
- n.
กลุ่มคนที่มีสถานะเหนือกว่ากลุ่มอื่นๆ ในสังคม ทั้งในด้านการศึกษา สถานะทางเศรษฐกิจ หน้าที่ หรือตำแหน่งในสังคม คำตรงข้าม: ชนชั้นล่าง
ตัวอย่างการใช้: ผู้นำการเปลี่ยนแปลงในประเทศกำลังพัฒนาส่วนใหญ่มักได้แก่ ชนชั้นนำ+모두 보이기...
- ช: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๑๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ราช คช กริช แซนด์วิช. ๒ ในภาษาบาลีและสันสกฤต
- ชน: ๑ ก. โดนแรง ๆ เช่น รถยนต์ชนต้นไม้, ชิดจนติด เช่น ตั้งตู้ชนฝา; บรรจบ เช่น ชนขวบ; ให้ต่อสู้กัน เช่น ชนโค ชนไก่. น.
- ชนชั้น: นักเรียนในชั้น ชั้น มหาสมุทร ชั้นบรรยากาศ ชั้นพื้นดิน ชั้นหิน ชั้นเซลล์ ชั้นเนื้อเยื่อ ระดับชั้น ชนชั้นทางสังคม ชนชั้นทางเศรษฐกิจและสังคม ชั้น
- น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
- ชั้น: น. ที่สำหรับวางของอย่างหนึ่ง มีพื้นซ้อนกันคล้ายตู้แต่ไม่มีบานปิด; สิ่งที่ซ้อนลดหลั่นกันเป็นขั้น ๆ เช่น ฉัตร ๕ ชั้น; ขั้นที่ลดหลั่นกัน เช่น
- ชั้นนำ: ตัวการ รายใหญ่ ใช้เดี่ยวได้
- ั: ชั่วคราว
- ้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
- นำ: ก. ไปข้างหน้า เช่น นำขบวน นำเสด็จ, ออกหน้า เช่น วิ่งนำ, เริ่มต้นโดยมีผู้อื่นหรือสิ่งอื่นตามหรือทำตาม เช่น นำสวด นำวิ่ง, พา เช่น นำเที่ยว นำไป
