ชระ คือ

ช: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๑๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ราช คช กริช แซนด์วิช. ๒ ในภาษาบาลีและสันสกฤต
ชร: ชฺระ- เป็นพยางค์หน้าของคำที่ตั้งต้นด้วยตัว ช ในบทกลอน เช่น ชทึง เป็น ชรทึง. ๑ ชอน น. ลวดลาย, ลายประกอบริม, ระบาย, เช่น ขนนเขนยชร. ( ข. ). ๒
ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
ระ: ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ฉันไมจำเปนตองบอกคุณ ไมใชระหวางทีฉันกำลังลอเหยือ

แต่ ผมรู้สึกว่าเรามีโชคชระตาที่ต้องทำงานร่วมกัน

นิติเวชระบุเวลาตายว่า อยู่ระหว่างตีสองถึงตีสาม

เพราะเขาเป็นโค้ชระดับโลก ถ้าลูกดีกับเขาล่ะก็

พืชระเบิดที่แตกต่างกันและข้อได้เปรียบของพวกเขา