ชัค คือ

ชักคะ-
(แบบ) น. แผ่นดิน เช่น ชัคสัตว์เสพสำราญ รมยทั่ว กันนา. (ตะเลงพ่าย). (ป. ชค).

ช: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๑๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ราช คช กริช แซนด์วิช. ๒ ในภาษาบาลีและสันสกฤต
ั: ชั่วคราว
ค: พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ฉันทำไปเพื่อพิสูจน์ว่าชัคไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิด

นี่ เคซี่ ลองโทรหาชัคสิ เผื่อเขาจะแว้บอะไรขึ้นมา

ชัคอยากจะแก้เผ็ดแดน และ ชั้นก็ ต้องการแก้เผ็ดเธอ

ไสหัวไป ชัค ถึงนายจะเป็นคนเก่งก็เหอะ แต่ไปให้พ้น

คู่เดทของชัค และ คู่เดทของแบลร์ เป็นแม่กับลูกกัน