ชาน คือ

สัทอักษรสากล: [chān]การออกเสียง:

๑
น. กากอ้อยหรือกากหมากที่เคี้ยวแล้วเป็นต้น เช่น ชานอ้อย ชานหมาก.
๒
น. เรียกพื้นเรือนนอกชายคาว่า นอกชาน, พื้นที่นอกตัวเรือน ตัวเมือง หรือตัวกำแพง เป็นต้น ออกไป เช่น ชานเมือง ชานกำแพง ชานเขื่อน.

ช: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๑๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ราช คช กริช แซนด์วิช. ๒ ในภาษาบาลีและสันสกฤต
ชา: ๑ น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก
น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

โซลกงชานบอกว่าเขากำลังจะเป็นบ้าเพราะเรื่องนั้น

ฉันจะจัดงานเลี้ยงการกลับมาคืนดีของฉันกับชานยอง

ใส่น้ำผึ้งมากไปหน่อยน่ะ ฉันห่วยเรื่องชาน่ะ งั้น ..

เอกิชิแห่งฮวาอันดัง ลีซูฮา เป็นของฉัน ฮวางชานมิน

กระเป๋าใบใหญ่ขนาดนั้นและชานโนก็ไปกับเธอด้วยอีก