ช่วงระหว่างเวลา คือ

• ช่วงเวลาระหว่างเหตุการณ์สองเหตุการณ์สองเหตุการณ์

• ช:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๑๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ราช คช กริช แซนด์วิช. ๒ ในภาษาบาลีและสันสกฤต
• ช่วง:     ๑ น. ตอน, ระยะ (ที่ต่อเนื่อง). ก. รับเป็นตอน เช่น รับช่วง เช่าช่วง. ๒ ว. สว่าง, รุ่งโรจน์. ๓ ก. มักใช้พูดเข้าคู่กับคำ ใช้ เป็น
• ว:     พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
• วง:     น. รูปที่มีเส้นที่โค้งเข้ามาบรรจบกัน ล้อมรอบเป็นขอบเขตสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น วงกลม วงรี, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่รวมกันเป็นหมู่เป็นกลุ่ม เช่น
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
• ร:     พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
• ระ:     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ระหว่าง:     น. ช่องว่างจากที่หนึ่งถึงอีกที่หนึ่ง เช่น ในระหว่างภูเขา ๒ ลูก, ระยะเวลาจากระยะหนึ่งถึงอีกระยะหนึ่ง เช่น ระหว่างพระอาทิตย์ขึ้นถึงพระอาทิตย์ตก,
• ระหว่างเวลา:     ขณะที่ ในขณะที่ กลางคัน
• ห:     พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
• หว่า:     ๑ ว. คำประกอบท้ายเพื่อเน้นความ เช่น ไปไหนหวา. ๒ ว. คำประกอบท้ายแสดงความแคลงใจเป็นต้น เช่น หายไปไหนหว่า. ๓ ว. เปล่า, ว้าเหว่.
• หว่าง:     น. ช่องว่างจากจุดหนึ่งถึงอีกจุดหนึ่ง เช่น หว่างคิ้ว หว่างเขา.
• ว่า:     ก. พูด, บอก, เช่น เขาว่า ที่นี่ฝนตกทุกวัน; ดุ เช่น อย่าเอะอะไป เดี๋ยวครูว่าเอา, ติ เช่น ดีแต่ว่าเขา; ดุด่าว่ากล่าว เช่น ว่าไม่ได้ ก็เลี้ยงไม่ได้;
• ว่าง:     ว. เปล่า, ไม่มีอะไรนอกจากตัวของมันเองที่อ้างถึง, เช่น ห้องว่าง ที่ว่าง ตำแหน่งว่าง, บางทีใช้ควบคู่กับคำ เปล่า เป็น ว่างเปล่า; ไม่มีภาระผูกพัน เช่น
• เวล:     ไซมอน เวล
• เวลา:     น. ชั่วขณะความยาวนานที่มีอยู่หรือเป็นอยู่ โดยนิยมกำหนดขึ้นเป็นครู่ คราว วัน เดือน ปี เป็นต้น เช่น เวลาเป็นเงินเป็นทอง ขอเวลาสักครู่. ( ป. , ส. ).
• ล:     พยัญชนะตัวที่ ๓๖ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนอย่างตัว น ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กาล พาล ฟุตบอล.
• ลา:     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Equus asinus ในวงศ์ Equidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับม้า รูปร่างคล้ายม้าแต่ตัวเล็กกว่า หูยาว ปลายหางเป็นพู่

ประโยค

คลินิกของเรามีสิทธิพิเศษของห้องพักที่มีคุณภาพแต่ในละรูปแบบ . ซึ่งผู้ป่วยจะได้รับการแนะนำในช่วงระหว่างเวลาทำการ

คลีนิคของเรามีสิทธิพิเศษของห้องพักที่มีคุณภาพแต่ในละรูปแบบ . ซึ่งผู้ป่วยจะได้รับการแนะนำในช่วงระหว่างเวลาทำการ

คลีนิคของเรามีสิทธิพิเศษของห้องพักที่มีคุณภาพแต่ในละรูปแบบ . ซึ่งผู้ป่วยจะได้รับการแนะนำบริการในช่วงระหว่างเวลาทำการ

คำอื่น ๆ

1. "ช่วงระยะเวลาที่ออกดอก" คือ
2. "ช่วงระยะเวลาที่เฝ้า" คือ
3. "ช่วงระยะเวลาหนึ่ง" คือ
4. "ช่วงระยะเวลาอันสั้น" คือ
5. "ช่วงระยะเวลาในการตั้งครรภ์" คือ
6. "ช่วงรุ่งเรืองที่สุด" คือ
7. "ช่วงฤดูกาล" คือ
8. "ช่วงฤดูถือบวช" คือ
9. "ช่วงลาพักผ่อน" คือ
10. "ช่วงระยะเวลาอันสั้น" คือ
11. "ช่วงระยะเวลาในการตั้งครรภ์" คือ
12. "ช่วงรุ่งเรืองที่สุด" คือ
13. "ช่วงฤดูกาล" คือ