ซิกข์ คือ

• น. ชื่อศาสนาหนึ่งในอินเดีย มีศาสดาชื่อ คุรุนานัก; ชื่อชาวอินเดียพวกหนึ่งที่นับถือศาสนาซิกข์ส่วนมากอยู่ในแคว้นปัญจาปประเทศอินเดีย, สิกข์ หรือ สิข ก็ว่า.

• ซ:     พยัญชนะตัวที่ ๑๑ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ เช่น กอซ.
• ซิ:     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวยเป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำเป็นต้น เช่น ไปซิ มาซิ
• ซิก:     ๑ ว. เรียกอาการที่เหงื่อไหลซึมออกมาตามตัวว่า เหงื่อไหลซิก; เรียกอาการที่ร้องไห้ค่อย ๆ ว่า ร้องไห้ซิก ๆ, กระซิก ๆ ก็ว่า. ๒ น.
• ิ:     ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
• ก:     พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
• ข:     พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
• ์:     ผู้สมรู้ร่วมคิด คําศัพท์เฉพาะทาง ซึ่งสมรู้ร่วมคิด เครื่องประดับตามสมัยนิยม ซึ่งเป็นส่วนเพิ่มเติม

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

ศาสนา พุทธอิสลามฮินดูยิวซิกข์คริสต์ไม่มีศาสนาอื่นๆ

บทบัญญัติอันพึงปฏิบัติของชาวซิกข์นามธารี

เลือก อิสลาม คริสต์ พุทธ ซิกข์ อื่นๆ ศาสนา

คำอธิษฐานของชาวซิกข์

ฮินดู มุสลิม และซิกข์

คำอื่น ๆ

1. "ซาไก" คือ
2. "ซำ" คือ
3. "ซิ" คือ
4. "ซิก" คือ
5. "ซิก ๆ" คือ
6. "ซิกซี้" คือ
7. "ซิกท์เซนส์" คือ
8. "ซิกมอนดี้" คือ
9. "ซิกมันด์ ฟรอยด์" คือ
10. "ซิก" คือ
11. "ซิก ๆ" คือ
12. "ซิกซี้" คือ
13. "ซิกท์เซนส์" คือ