ซึ่งลุกไหม้ คือ
- ซึ่งลุกเป็นไฟ
- ซ: พยัญชนะตัวที่ ๑๑ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ เช่น กอซ.
- ซึ่ง: ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
- ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
- ล: พยัญชนะตัวที่ ๓๖ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนอย่างตัว น ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กาล พาล ฟุตบอล.
- ลุ: ก. ถึง (ในลักษณะที่ต้องใช้ความพยายาม) เช่น ลุความสำเร็จ, ถึง เช่น ลุศักราช, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ถึง เป็น ลุถึง; ( โบ ) รู้ความ เช่น ลุท้องตรา
- ลุก: ก. เคลื่อนขึ้นจากท่านั่งหรือท่านอน เช่น ลุกจากเก้าอี้ลุกจากที่นอน, ตั้งขึ้น เช่น ขนลุก; เคลื่อนออกจาก เช่น ลุกแต่สุโขทัย. ( จารึกสยาม );
- ลุกไหม้: v. อาการที่โหมไหม้ทั่วเต็มที่ , , ชื่อพ้อง: เผาไหม้, ลุกโหม, ลุกโชน ตัวอย่างการใช้: เครื่องยนต์บางชิ้นทำงานบกพร่อง
- ุ: คําตัดสินสุดท้าย
- ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
- ไห: น. ภาชนะเคลือบดินเผา มีปากเล็ก ก้นเล็ก กลางป่อง สำหรับใส่กระเทียมดองหรือเกลือเป็นต้น.
- ไหม: ๑ น. ชื่อผีเสื้อชนิด Bombyx mori ในวงศ์ Bombycidae ตัวอ้วนป้อมมีขนสีขาวและสีครีมคลุมเต็ม ปีกมีลายเส้นสีน้ำตาลอ่อนพาดตามขวางหลายเส้น
- ไหม้: ๑ ก. ติดเชื้อไฟ, ลุก, เผา, (ใช้แก่ไฟหรือความร้อน). ว. ถูกความร้อนจนเกรียมหรือจนเป็นถ่าน เช่น ข้าวไหม้; เกรียม, ดำคล้ำ, (ใช้แก่ผิว). ๒ ดู
- ห: พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
- ม: พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
- ้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
คำอื่น ๆ
- "ซึ่งลืมไม่ได้" คือ
- "ซึ่งลุกลามอย่างรวดเร็ว" คือ
- "ซึ่งลุกเป็นไฟ" คือ
- "ซึ่งลุกเป็นไฟได้ง่าย" คือ
- "ซึ่งลุกโชติช่วง" คือ
- "ซึ่งลุ่มหลง" คือ
- "ซึ่งลุ่มหลงภรรยาหรือเมีย" คือ
- "ซึ่งล่วงรู้เหตุการณ์ล่วงหน้า" คือ
- "ซึ่งล่วงเกินไม่ได้" คือ
- "ซึ่งลุกเป็นไฟได้ง่าย" คือ
- "ซึ่งลุกโชติช่วง" คือ
- "ซึ่งลุ่มหลง" คือ
- "ซึ่งลุ่มหลงภรรยาหรือเมีย" คือ