ซึ่งเป็นตะปุ่มตะป่ํา คือ

• กระปุ่มกระป่ํา
  ปุ่มป่ํา
  ขรุขระ

• ซ:     พยัญชนะตัวที่ ๑๑ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ เช่น กอซ.
• ซึ่ง:     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
• เป็น:     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
• ป:     พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
• ็:     น่าเบื่อ
• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
• ต:     พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.
• ตะ:     ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
• ตะปุ่มตะป่ํา:     นูน ขรุขระ ปุ่มป่ํา กระปุ่มกระป่ํา ปุ่มๆ ป่ําๆ เป็นปุ่มปม ปุ่มๆป่ําๆ
• ปุ:     ๑ ว. เสียงดังเช่นนั้น. ๒ ก. ปะ เช่น เอาไม้ไปปุฝาเรือน.
• ปุ่ม:     น. ปม, ของที่นูนขึ้นจากพื้นเดิม เช่น ปุ่มฆ้อง.
• ุ:     คําตัดสินสุดท้าย
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• มต:     มะตะ- ก. ตายแล้ว. ( ป. ; ส. มฺฤต).
• มตะ:     มะตะ- ก. ตายแล้ว. ( ป. ; ส. มฺฤต).
• ํ:     ไม้แข็ง

คำอื่น ๆ

1. "ซึ่งเป็นช่วงเวลา" คือ
2. "ซึ่งเป็นช่วงเวลา 400 ปี" คือ
3. "ซึ่งเป็นด้านข้าง" คือ
4. "ซึ่งเป็นตอน" คือ
5. "ซึ่งเป็นตอนๆ" คือ
6. "ซึ่งเป็นตะแกรง" คือ
7. "ซึ่งเป็นตัวกลาง" คือ
8. "ซึ่งเป็นตัวทําละลาย" คือ
9. "ซึ่งเป็นตัวอย่าง" คือ
10. "ซึ่งเป็นตอน" คือ
11. "ซึ่งเป็นตอนๆ" คือ
12. "ซึ่งเป็นตะแกรง" คือ
13. "ซึ่งเป็นตัวกลาง" คือ