ซึ่งเป็นเนิน คือ
- ซึ่งขึ้นเขา
ซึ่งลาดสูงขึ้น
- ซ: พยัญชนะตัวที่ ๑๑ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ เช่น กอซ.
- ซึ่ง: ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
- ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
- เป็น: ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
- ป: พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
- ็: น่าเบื่อ
- น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
- เนิน: น. โคกขนาดใหญ่ที่ค่อยลาดสูงขึ้นจากระดับเดิม เช่น เนินดิน เนินเขา; เรียกเนื้อรอบฝ่ามือที่มีลักษณะนูนกว่าบริเวณอุ้งมือว่า เนิน เช่น เนินพระศุกร์
- นิ: ( โบ ) ใช้เสริมคำให้พยางค์สละสลวยขึ้น เช่น สนุกนิ สำนักนิ.
- ิ: ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
คำอื่น ๆ
- "ซึ่งเป็นเครื่องแสดง" คือ
- "ซึ่งเป็นเงามัน" คือ
- "ซึ่งเป็นเจ้าของ" คือ
- "ซึ่งเป็นเจ้าของทรัพย์สิน" คือ
- "ซึ่งเป็นเจ้าของโดยถูกต้อง" คือ
- "ซึ่งเป็นเนื้อเดียวกัน" คือ
- "ซึ่งเป็นเบาหวาน" คือ
- "ซึ่งเป็นเพื่อนกิน" คือ
- "ซึ่งเป็นเพื่อนที่ดีได้" คือ
- "ซึ่งเป็นเจ้าของทรัพย์สิน" คือ
- "ซึ่งเป็นเจ้าของโดยถูกต้อง" คือ
- "ซึ่งเป็นเนื้อเดียวกัน" คือ
- "ซึ่งเป็นเบาหวาน" คือ