ซึ่งแตะไม่ถึง คือ

• ซึ่งอยู่ไกลเกินที่จะแตะได้

• ซ:     พยัญชนะตัวที่ ๑๑ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ เช่น กอซ.
• ซึ่ง:     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
• แตะ:     น. เรียกรั้วหรือฝาเรือนที่ใช้ไม้รวกหรือไม้ไผ่ผ่าซีกขัดกันว่า รั้วขัดแตะ ฝาขัดแตะ. ว. เรียกเกือกหรือรองเท้าไม่หุ้มส้นชนิดหนึ่งว่า เกือกแตะ
• แตะไม่ถึง:     ห้ามยุ่ง ห้ามสัมผัส ห้ามแตะ แตะต้องไม่ได้
• ต:     พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.
• ตะ:     ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
• ไม่:     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่ถึง:     น้อย ขัดสน ขาด ขาดแคลน ไม่พอ short of น้อยกว่า สังเขป ไม่เน้น ไม่เพียงพอ adv
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• ถ:     พยัญชนะตัวที่ ๒๒ นับเป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น รถ ปรารถนา.
• ถึง:     ก. บรรลุจุดหมาย เช่น เมื่อไรจะถึง; รับนับถือ, ยึดถือ, เช่น ถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งที่ระลึก; โดยปริยายหมายความว่า เท่าทัน,

คำอื่น ๆ

1. "ซึ่งแตกต่าง" คือ
2. "ซึ่งแตกต่างกัน" คือ
3. "ซึ่งแตกร้าว" คือ
4. "ซึ่งแตกหักง่าย" คือ
5. "ซึ่งแตกออก" คือ
6. "ซึ่งแต่งกายอย่างไม่เป็นทางการ" คือ
7. "ซึ่งแต่งขึ้นมา" คือ
8. "ซึ่งแต่งตัวหวีผมอาบน้ําสะอาดหมดจด" คือ
9. "ซึ่งแทงให้เป็นรู" คือ
10. "ซึ่งแตกหักง่าย" คือ
11. "ซึ่งแตกออก" คือ
12. "ซึ่งแต่งกายอย่างไม่เป็นทางการ" คือ
13. "ซึ่งแต่งขึ้นมา" คือ