ซึ่งไม่บาดเจ็บ คือ

• สมบูรณ์
  ซึ่งไม่เสียหาย

• ซ:     พยัญชนะตัวที่ ๑๑ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ เช่น กอซ.
• ซึ่ง:     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
• ไม่:     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• บ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ
• บา:     น. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.
• บาด:     ก. ทำให้เกิดเป็นแผลหรือรอยขีดข่วนอย่างของมีคมบาด เช่น มีดบาด แก้วบาด หญ้าคาบาด. น. แผล.
• บาดเจ็บ:     ว. มีบาดแผลทำให้เจ็บปวด.
• ด:     พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.
• เจ:     น. อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์ และผักบางชนิดเช่นกระเทียม กุยช่าย ผักชี, แจ ก็ว่า. ( จ. ว่า แจ).
• เจ็บ:     ก. ป่วยไข้, ราชาศัพท์ว่า ประชวร; รู้สึกทางกายเมื่อถูกทุบตีหรือเป็นแผลเป็นต้น.
• จ:     พยัญชนะตัวที่ ๘ เป็นตัวต้นวรรคที่ ๒ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กิจ วินิจฉัย ตำรวจ จอร์จ.
• ็:     น่าเบื่อ

คำอื่น ๆ

1. "ซึ่งไม่น่าเป็นไปได้" คือ
2. "ซึ่งไม่น่าไว้วางใจ" คือ
3. "ซึ่งไม่น่าไว้ใจ" คือ
4. "ซึ่งไม่บริสุทธิ์" คือ
5. "ซึ่งไม่บริสุทธิ์ใจ" คือ
6. "ซึ่งไม่บุบสลาย" คือ
7. "ซึ่งไม่ปกติ" คือ
8. "ซึ่งไม่ปกปิด" คือ
9. "ซึ่งไม่ปนเปื้อน" คือ
10. "ซึ่งไม่บริสุทธิ์" คือ
11. "ซึ่งไม่บริสุทธิ์ใจ" คือ
12. "ซึ่งไม่บุบสลาย" คือ
13. "ซึ่งไม่ปกติ" คือ