ซุ้ม คือ

• ๑
  น. สิ่งที่เป็นพุ่มโดยมากปกคลุมด้วยต้นไม้หรือเถาวัลย์ มีทางลอดได้ เช่น ในป่าเถาวัลย์ขึ้นเป็นซุ้มเองตามธรรมชาติ, ต้นไม้ซึ่งขึ้นปกคลุมสิ่งที่ก่อสร้างเพื่อรองรับ มีทางลอดได้ เช่น ปลูกกระดังงาเป็นซุ้ม, ซุ้มไม้ ก็เรียก.
  ๒
  น. ส+모두 보이기...ิ่งที่สร้างขึ้นในการรับเสด็จเป็นต้น มีรูปลักษณะอย่างซุ้มไม้, ที่อยู่หรือที่พักซึ่งทำขึ้นใช้กันแดดกันฝนชั่วคราว ส่วนบนมักโค้ง เช่น ซุ้มดอกเห็ด, สิ่งที่ทำขึ้นสำหรับเป็นเครื่องประดับส่วนบนของประตูหน้าต่างพระที่นั่ง โบสถ์ วิหาร เป็นต้น มีรูปต่าง ๆ กัน เช่นมีรูปคล้ายหน้าจั่ว เรียกว่า ซุ้มบันแถลง ซุ้มหน้านาง หรือ ซุ้มรังไก่.
  ๓
  น. ทำนองเพลงสำเนียงลาว ประดิษฐ์ขึ้นสำหรับบรรเลงต่อท้ายเพลงเดี่ยวลาวแพนโดยเฉพาะ เรียกว่า ออกซุ้ม.

• ซ:     พยัญชนะตัวที่ ๑๑ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ เช่น กอซ.
• ุ:     คําตัดสินสุดท้าย
• ้:     ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

เฮมิชจะขอเธอที่ตรงใต้ซุ้ม แล้วเมื่อเธอตอบว่า " ค่ะ "

และไม่อยากออกไปกินที่ซุ้ม พวกเนื้อและซอสแอปเปิ้ล

เพราะบ้านฉันเป็นซุ้มขายอาหาร อยากได้อะไรก็ได้

คุณเคยทำงานหลังเคาเตอร์ ในซุ้มขายอาหารรึเปล่า

ซุ้มสีส้มกับเหลืองสด มีป้ายเขียนว่าโคคูวาเลต์

คำอื่น ๆ

1. "ซุ่มยิง" คือ
2. "ซุ่มรอ" คือ
3. "ซุ่มอยู่" คือ
4. "ซุ่มเสียง" คือ
5. "ซุ่มโจมตี" คือ
6. "ซุ้มกระต่าย" คือ
7. "ซุ้มขายสินค้า" คือ
8. "ซุ้มคูหา" คือ
9. "ซุ้มจระนำ" คือ
10. "ซุ่มเสียง" คือ
11. "ซุ่มโจมตี" คือ
12. "ซุ้มกระต่าย" คือ
13. "ซุ้มขายสินค้า" คือ