ซ่ง คือ

ซ: พยัญชนะตัวที่ ๑๑ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ เช่น กอซ.
ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
ซัง: น. ตอข้าวที่เกี่ยวรวงแล้ว; สิ่งที่เป็นเส้น ๆ หุ้มยวงขนุน; ฝักข้าวโพดที่เอาเมล็ดออกหมดแล้ว; ตาที่อยู่ตามมุมของกระดานดวด.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ส่งสัญญาณอย่างชัดเจนให้ทางรัฐบาลไซ่งอนรับรู้ว่า

พวกเราอยู่ในบาร์ในไซ่ง่อนและเด็กคนหนึ่งขึ้นมา

ไอ้เหล็กเจาะนี่แหละ ฆ่าเพื่อนครูที่ซ่องในไซ่ง่อน

ท่านจะได้เหรียญเงินซ่งสามไห กับนางคนนี้ไปเป็นทาส

มีเยอะแยะเลย ทั้งปะการัง อำพัน และของดีจากเมืองซ่ง