ตี๋ คือ
สัทอักษรสากล: [tī]การออกเสียง: ตี๋ การใช้"ตี๋" อังกฤษ"ตี๋" จีน
- n.
คำเรียกผู้ชายลูกจีน ชื่อพ้อง: อาตี๋
ตัวอย่างการใช้: นักการเมืองภาคอีสานรายหนึ่งมีใบหน้าละม้ายคล้ายคลึงไปทางตี๋
clf.: คน
- ต: พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.
- ตี: ก. เอามือหรือไม้เป็นต้นฟาดหรือเข่นลงไป เช่น ตีเด็ก ตีดาบ, ตบเบา ๆ เช่น นอนตีพุง; บุให้เข้ารูป เช่น ตีขัน ตีบาตร; แผ่ให้แบน เช่น ตีทอง;
- ี: สีน้ําตาลแดง ตําแหน่งประธานาธิบดี ดินเหนียวสีน้ําตาลแดงใช้ในการปั้น โจมตีทางอากาศอย่างรวดเร็วและรุนแรง