ตึตัง คือ

• ว. เหม็นตืด, ล้างไม่ค่อยหายเหม็น, ตุตัง ก็ว่า.

• ต:     พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.
• ตึ:     ว. ลักษณะกลิ่นเหม็นอย่างหนึ่งคล้ายกลิ่นเนื้อแห้ง, มักใช้ประกอบกับคำ เหม็น เป็น เหม็นตึ.
• ตัง:     ๑ น. ยางไม้ที่ประสมกับสิ่งอื่น แล้วทำให้เหนียวสำหรับดักนกเป็นต้น. ๒ ว. เสียงดังอย่างของหนัก ๆ ตกกระทบพื้นแข็ง.
• ั:     ชั่วคราว
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.

คำอื่น ๆ

1. "ตึงตัว" คือ
2. "ตึงเครียด" คือ
3. "ตึงเปรี๊ยะ" คือ
4. "ตึงๆ" คือ
5. "ตึดตื๋อ" คือ
6. "ตึม" คือ
7. "ตึๆ" คือ
8. "ตึ้ก ๆ" คือ
9. "ตึ้กตั้ก" คือ
10. "ตึงๆ" คือ
11. "ตึดตื๋อ" คือ
12. "ตึม" คือ
13. "ตึๆ" คือ