ตู่ตัว คือ

• ว. เพี้ยนตัว, ไม่ตรง, (ใช้ในการอ่านหนังสือ เช่น อ่านตู่ตัว ด เป็นตัว ค).

• ต:     พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.
• ตู:     ๑ ( โบ ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. น. ตัว. ๒ ก. เต้า, ไป. ( ข. เทา).
• ตู่:     ก. กล่าวอ้างหรือทึกทักเอาของผู้อื่นว่าเป็นของตัว, กล่าวอ้างผิดตัว ผิดสิ่ง ผิดเรื่อง.
• ู:     การเต้นในจังหวะเพลงเร็ว
• ตัว:     ๑ น. รูป, ตน, ตนเอง, คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง เช่น ตัวละคร ตัวหนังสือ; ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง เช่น ม้า ๕ ตัว
• ั:     ชั่วคราว
• ว:     พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น

คำอื่น ๆ

1. "ตูลิ่นฮื้อ" คือ
2. "ตูลูส-โลเทร็ก" คือ
3. "ตูวาลู" คือ
4. "ตูหนา" คือ
5. "ตู่" คือ
6. "ตู่พุทธพจน์" คือ
7. "ตู่เอา" คือ
8. "ตู้" คือ
9. "ตู้กดเงิน" คือ
10. "ตูหนา" คือ
11. "ตู่" คือ
12. "ตู่พุทธพจน์" คือ
13. "ตู่เอา" คือ