ต่ำช้า คือ

• ว. เลวทราม.

• ต:     พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.
• ต่ำ:     ๑ ว. ตรงข้ามกับสูง, มีระดับด้อยหรือน้อยกว่าปรกติ เช่น ความดันโลหิตต่ำ. ๒ (ถิ่น-อีสาน ก. ทอ เช่น ต่ำหูก.
• ช:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๑๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ราช คช กริช แซนด์วิช. ๒ ในภาษาบาลีและสันสกฤต
• ช้า:     ๑ ว. ค่อย ๆ เคลื่อนไป, ไม่เร็ว, ไม่ไว, เช่น เดินช้า วิ่งช้า; ล่า, ไม่ทันเวลาที่กำหนด, เช่น มาช้า. ๒ ว. หยาบ, ชั่ว, เลว, ทราม, เช่น
• ้:     ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

จุนฮยุคใม่ใช่คนต่ำช้าที่เอาี่แต่ประโยชน์ส่วนตน

ลูกจะกลายเป็นคนต่ำช้า เหมือนที่พ่อของลูกเคยเป็น

เหมือนเครื่องขยายเสียง คือผ่านพิธีกรรมที่ต่ำช้า

ทุกคนบอกว่า พีเป็นหญิงชั่วร้าย และเลวทรามต่ำช้า

เดวิด อย่าไปยุ่งกับไอ้พวกต่ำช้าสามานย์เช่นนั้น

คำอื่น ๆ

1. "ต่ำกว่าปรกติ" คือ
2. "ต่ำกว่าพื้นดิน" คือ
3. "ต่ำกว่ามนุษย์" คือ
4. "ต่ำกว่ามาตรฐาน" คือ
5. "ต่ำกว่าระดับปกติ" คือ
6. "ต่ำตน" คือ
7. "ต่ำต้อย" คือ
8. "ต่ำทราม" คือ
9. "ต่ำที่สุด" คือ
10. "ต่ำกว่ามาตรฐาน" คือ
11. "ต่ำกว่าระดับปกติ" คือ
12. "ต่ำตน" คือ
13. "ต่ำต้อย" คือ