ถูป คือ

ถูปะ-
(แบบ) น. เจดีย์ซึ่งก่อไว้สำหรับบรรจุของควรบูชา มีกระดูกของบุคคลที่นับถือเป็นต้น. (ป.).

ถ: พยัญชนะตัวที่ ๒๒ นับเป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น รถ ปรารถนา.
ถู: ก. สี เช่น ถูขี้ไคล ถูฟัน ถูเนื้อถูตัว, เช็ดโดยวิธีใช้สิ่งใดสิ่งหนึ่งไถไปไถมาให้สะอาด เช่น ถูบ้าน.
ู: การเต้นในจังหวะเพลงเร็ว
ป: พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

สถูปเจดีย์ ณ สถานที่ถวายพระเพลิงพระพุทธสรีระของพุทธองค์

ลงทุนสร้างสถูปพวกนั้น ให้คนที่ตายไปแล้ว

กราบพระสถูปอนุสาวรีย์พระนเรศวรมหาราชพระมหากษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่

เครื่องอ่านบัตรแบบใช้มอเตอร์ทนต่อการขัดถูป้องกันการรบกวนของแสง

เรื่องแรกการที่สองคนปฏิเสธซีเอฟจนถูปรับจนมาถึงเหตุการณ์ครั้งนี้