ทัณฑ คือ

ทันดะ-, ทันทะ-, ทัน
น. โทษที่เนื่องด้วยความผิด; (กฎ) โทษทางวินัยสถานหนึ่งที่ใช้แก่ข้าราชการบางจำพวก เช่น ทหาร ตำรวจ. (ป., ส.).

ท: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ประมาท บท ธาตุบิสมัท. ๒ ใช้ประสมกับตัว ร
ั: ชั่วคราว
ณ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๑๙ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น คุณ บัณฑิต. ๒ นะ บ. ใน, ที่,
ฑ: พยัญชนะตัวที่ ๑๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ษัฑ.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ข้าขอให้ท่านแนเคียมรับตำแหน่งหัวหน้าตึกลงทัณฑ์

เกาทัณฑ์ดามูลเป็นของศักดิ์สิทธิ์เก่าแก่ของพูยอ

ให้หล่อนอยู่นี่ทั้งคืน ร้องขอทัณฑ์บนให้เลยละกัน

ยิ่งกว่านั้น วิชาเกาทัณฑ์ของพวกเค้ายอดเยี่ยมมาก

แต่รักที่ต้องซ่อนเร้น เหมือนการลงทัณฑ์จากสวรรค์