ทึบ คือ

• ว. มีลมอากาศหรือแสงสว่างเข้าออกไม่ได้หรือไม่เพียงพอ เช่น ห้องทึบ ผนังทึบ ตู้ทึบ ป่าทึบ, ไม่โปร่งแสง เช่น เป็นแท่งทึบ; ไม่โปร่ง, หนาแน่น, เช่น ลายทึบ; โดยปริยายหมายความว่า โง่มาก เช่น ปัญญาทึบ สมองทึบ.

• ท:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ประมาท บท ธาตุบิสมัท. ๒ ใช้ประสมกับตัว ร
• บ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ
• ท.บ.:    ทันตแพทย์ศาสตรบัณฑิตทันตแพทยศาสตรบัณฑิต

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

จะมีอาการกระวนกระวายเมื่ออยู่ในที่แคบและปิดทึบ

ถ้าฉันเชื่อคุรนั่นก็แปลว่าฉันหัวทึบ ไม่ก็ไง่มาก

ตัวใสๆ แต่ที่เธอปรากฎ ใ้ห้เราเห็น มันทึบแสงดูปกติ

เขาไม่รู้จักคำว่า " ความรัก " หรอก เจ้าคนหัวทึบเนี่ย ?

เขาค่อนข้างอิสระ ขับเอสยูวีไม่เป็นที่สังเกต สีทึบ

คำอื่น ๆ

1. "ทึกทักเอา" คือ
2. "ทึกทักเอาว่า" คือ
3. "ทึกทักเอาเอง" คือ
4. "ทึดทือ" คือ
5. "ทึนทึก" คือ
6. "ทึบมัว" คือ
7. "ทึบแสง" คือ
8. "ทึม" คือ
9. "ทึม ๆ" คือ
10. "ทึดทือ" คือ
11. "ทึนทึก" คือ
12. "ทึบมัว" คือ
13. "ทึบแสง" คือ