ทู่ คือ

สัทอักษรสากล: [thū]การออกเสียง:

ว. ไม่แหลม (ใช้แก่ของที่มีลักษณะยาวแหลม แต่ขาดความแหลมไปเพราะความสึกกร่อนด้วยการใช้เป็นต้น) เช่น ดินสอทู่ เข็มทู่.

ท: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ประมาท บท ธาตุบิสมัท. ๒ ใช้ประสมกับตัว ร
ทู: ๑ ( กลอน ) ว. สอง เช่น ลูกเสือสนองคำโคทู. ( เสือโค ). ๒ น. (๑) ชื่อปลาทะเลชนิด Rastrelliger brachysoma ในวงศ์ Scombridae ตัวยาวเรียว
ู: การเต้นในจังหวะเพลงเร็ว

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ข้าบอกแล้วว่าข้าไม่ออกมา เจ้านี่มันทู่ซี้จริงๆ

ฉันคิดว่าใบมีดคงจะทู่เกินไป ที่จะตัดกุญแจมือ

ที่เราสืบสวนเพราะเรายังไม่รู้แน่ชัด ไม่ใช่ทู่ซี้ทำ

อย่าไปทู่ซี้อยู่กับผู้ชายแบบนี้เลย เลิกกับเขาไปเหอะ

เข็มที่มีปลายทู่เล็กน้อยกับหูที่ยาวและกว้าง