นักกิน คือ

สัทอักษรสากล: [nak kin]การออกเสียง:

นักกิน การใช้"นักกิน" อังกฤษ"นักกิน" จีน

n.
ผู้ที่เชี่ยวชาญและสืบเสาะเรื่องอาหารการกิน
,
,

clf.: คน

น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
นัก: ๑ น. ใช้ประกอบหน้าคำอื่นหมายความว่า ผู้ เช่น นักเรียน, ผู้ชอบ เช่น นักดื่ม นักท่องเที่ยว, ผู้ชำนาญ เช่น นักเทศน์ นักดนตรี นักคำนวณ นักสืบ,
ั: ชั่วคราว
ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
กก: ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ก ข ค ฆ สะกดว่า แม่กก หรือ มาตรากก. ๒ น. โคน เช่น กกไม้, ต้น เช่น กกขา, ลำต้น เช่น กกเสา. ๓ น.
กิน: ก. เคี้ยว เช่น กินหมาก, เคี้ยวกลืน เช่น กินข้าว, ดื่ม เช่น กินน้ำ, ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ; โดยปริยายหมายความว่าเปลือง เช่น กินเงิน กินเวลา,
ิ: ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

นักกินเนื้อมนุษย์ของเรา เค้ารักผู้หญิงเหล่านั้น

ถัดไป นักกินพายคนใหม่ แต่เป็นหนึ่งที่เราคาดหวัง

ตั้งแต่ฉันอยู่กับเธอ ฉันกลายเป็นนักกินเนื้อไปเลย

นายน่ะเป็นนักกินตัวยงไม่ใช่เหรอ เริ่มเลยสิ

ฉันนึกว่าเธอจะบอกว่าเธอเป็นยอดนักกินซะอีก

นักกิน คือ

ประโยค

คำอื่น ๆ