น่าฉงนฉงาย คือ
- น่าประหลาด
น่าพิลึก
น่าพิศวง
น่ามหัศจรรย์
น่าแปลก
- น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
- น่า: ๑ ว. คำประกอบหน้ากริยา หมายความว่า ควร เช่น น่าจะทำอย่างนั้น น่าจะเป็นอย่างนี้; ชวนให้, ทำให้อยากจะ, เช่น น่ากิน น่ารัก. ๒ ว.
- น่าฉงน: น่าประหลาดใจ น่ามหัศจรรย์ น่าสนเท่ห์ น่าอัศจรรย์ น่าแปลกใจ น่าประหลาด น่าสงสัย
- ฉ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๙ นับเป็นพวกอักษรสูง. ๒ ฉอ, ฉ้อ, ฉะ ว. หก, สำหรับประกอบหน้าศัพท์อื่น. ( ป. ).
- ฉง: ดู กระฉง .
- ฉงน: ฉะหฺงน ก. สงสัย, ไม่แน่ใจ, แคลงใจ.
- ฉงนฉงาย: งง งงงวย ฉงน ฉงนสนเท่ห์ พิศวง พิศวงงงงวย แปลกใจ สงสัย สนเท่ห์
- ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
- ฉงาย: ๑ ฉะหฺงาย ก. สงสัย. ๒ ฉะหฺงาย ว. ไกล, ห่าง. ( ข. ).
- งา: ๑ น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Sesamum orientale L. ในวงศ์ Pedaliaceae ผลเป็นฝัก มีเมล็ดเล็ก ๆ สีขาวหรือดำ ใช้ประกอบอาหารหรือสกัดน้ำมัน. ๒ น.
- งาย: น. เวลาเช้า เช่น พ่อแผนจะไปแต่ในงาย สายแล้วสำรับไม่ยกมา. ( ขุนช้างขุนแผน ).
- ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
