น้ำหน้า คือ

• น. หน้า (ใช้ในความแดกดัน รังเกียจ หรือดูหมิ่น เป็นต้น) เช่น น้ำหน้าอย่างนี้ทำไม่สำเร็จดอก เกลียดน้ำหน้า ชังน้ำหน้า; (โบ; กลอน) น้ำตา เช่น น้ำหน้าไล้กำลูน. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).

• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
• น้ำ:     น. สารประกอบซึ่งมีองค์ประกอบเป็นธาตุไฮโดรเจนและออกซิเจนในอัตราส่วน ๑ : ๘ โดยน้ำหนัก เมื่อบริสุทธิ์มีลักษณะเป็นของเหลว ใส ไม่มีสี กลิ่น รส
• ้:     ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
• ห:     พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
• หน:     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หน้า:     น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
• น้า:     น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

งั้นตับแม่กับตับชั้นจะระเบิดก็สมน้ำหน้าแล้วสิ ?

ตอนทที่ผมรู้ว่าเขาโดนหย่า ผมกลับคิดว่า " สมน้ำหน้า "

สมน้ำหน้า อยากมาขโมยกินแซนวิชเนื้อย่างของชั้น

ห้องเด็ก สระว่ายน้ำหน้าวิลลา ชายหาดส่วนตัว ฟิตเนส

เธอเอาได้พรมอาบน้ำหน้าตาประหลาดนั่นมาด้วยหรือเปล่า

คำอื่น ๆ

1. "น้ำหนักเกิน" คือ
2. "น้ำหนักเพิ่ม" คือ
3. "น้ำหนักโมเลกุล" คือ
4. "น้ำหนึ่ง" คือ
5. "น้ำหนึ่งใจเดียวกัน" คือ
6. "น้ำหมาก" คือ
7. "น้ำหมึก" คือ
8. "น้ำหลั่ง" คือ
9. "น้ำหลั่งกระเพาะ" คือ
10. "น้ำหนึ่ง" คือ
11. "น้ำหนึ่งใจเดียวกัน" คือ
12. "น้ำหมาก" คือ
13. "น้ำหมึก" คือ