น้ําย่อยในกระเพาะรูเมน คือ

• น้ําย่อย
  น้ําย่อยในกระเพาะอาหาร
  กรดแกสทริค
  น้ําย่อยจากตับอ่อน
  น้ําย่อยในกระเพาะ
  น้ําย่อยในผนังลําไส้เล็ก
  อาหารย่อยแล้วในกระเพาะอาหาร

• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
• น้ํา:     น้ํากิน น้ําดื่ม น้ําเปล่า น้ําดิบ อุทก อัมพุ ธาร ธารา ลําธาร สายธาร ห้วย ของเหลว ศิรา แม่น้ํา วารี สาคร ห้วงน้ํา แม่น้ําลําคลอง น้ําจืด น้ําสะอาด
• น้ําย่อย:     น้ําย่อยในกระเพาะอาหาร กรดแกสทริค น้ําย่อยจากตับอ่อน น้ําย่อยในกระเพาะ น้ําย่อยในกระเพาะรูเมน น้ําย่อยในผนังลําไส้เล็ก อาหารย่อยแล้วในกระเพาะอาหาร
• น้ําย่อยในกระเพาะ:     น้ําย่อย น้ําย่อยในกระเพาะอาหาร กรดแกสทริค น้ําย่อยจากตับอ่อน น้ําย่อยในกระเพาะรูเมน น้ําย่อยในผนังลําไส้เล็ก อาหารย่อยแล้วในกระเพาะอาหาร
• ้:     ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
• ํ:     ไม้แข็ง
• ย:     พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
• ย่อ:     ก. ยอบลง เช่น ย่อตัว ย่อเข่า, ลดให้สั้นหรือเล็กลง เช่น ย่อความ ย่อส่วน; ทำให้ยุบเข้าไป, ทำให้จมลึกเข้าไป, เช่น ย่อเก็จ ย่อมุม.
• ย่อย:     ก. ทำเป็นส่วนเล็กส่วนน้อยโดยแยกจากส่วนใหญ่ เช่น ย่อยหิน; ทำให้ละลายจนซึมซาบได้ เช่น ย่อยอาหาร. ว. เรียกส่วนน้อยที่แยกจากส่วนใหญ่ เช่น ส่วนย่อย
• อ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง
• อย:     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• ใน:     บ. ตรงกันข้ามกับ นอก, ไม่ใช่นอก, เช่น ในบ้าน ในเมือง; แห่ง, ของ, เช่น พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. ( ข. ใน ว่า แห่ง, ของ).
• นก:     ๑ น. ชื่อสัตว์มีกระดูกสันหลังเลือดอุ่น มี ๒ เท้า ๒ ปีก และมีขนปกคลุมร่างกาย ออกลูกเป็นไข่ก่อนแล้วจึงฟักเป็นตัว. ๒ น.
• ก:     พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
• กร:     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ:     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• กระเพาะ:     น. อวัยวะภายในของคนและสัตว์ รูปเป็นถุง คือ กระเพาะอาหารและกระเพาะปัสสาวะ. ( เทียบ ข. กฺรพะ); ภาชนะสานสำหรับตวงข้าว มีอัตราจุ ๔ กระผีก.
• กระเพาะรูเมน:     กระเพาะที่ 1
• ร:     พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
• ระ:     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• เพ:     ก. พังทลาย.
• เพา:     ว. งาม.
• เพาะ:     ก. ทำให้งอก, ทำให้เกิด, เช่น เพาะถั่วงอก, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เพาะนิสัย.
• พ:     พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
• พา:     ก. นำไปหรือนำมา.
• รู:     น. ช่อง เช่น รูเข็ม ผ้าขาดเป็นรู, ช่องที่ลึกเข้าไปในสิ่งต่าง ๆ เช่น รูหู รูจมูก รูปู รูงู.
• ู:     การเต้นในจังหวะเพลงเร็ว
• เม:     น. แม่. ( ข. ).
• เมน:     ก. เล่น. ( ช. ).
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• มน:     ๑ ก. อยู่กับที่ (ใช้แก่ดาวนพเคราะห์ ซึ่งปรากฏแก่ตาเป็น ๓ ทาง คือ เสริด ว่า ไปข้างหน้า, พักร ว่า ถอยหลัง, มน ว่า อยู่กับที่). ๒ ว. กลม ๆ,

คำอื่น ๆ

1. "น้ํายาหรือสารเคมีที่ใช้เคลือบฟิล์ม กระจกหรือวัตถุอื่น" คือ
2. "น้ํายาเคมี" คือ
3. "น้ําย่อย" คือ
4. "น้ําย่อยจากตับอ่อน" คือ
5. "น้ําย่อยในกระเพาะ" คือ
6. "น้ําย่อยในกระเพาะอาหาร" คือ
7. "น้ําย่อยในผนังลําไส้เล็ก" คือ
8. "น้ําย้อม" คือ
9. "น้ําระดับสูงสุด" คือ
10. "น้ําย่อยจากตับอ่อน" คือ
11. "น้ําย่อยในกระเพาะ" คือ
12. "น้ําย่อยในกระเพาะอาหาร" คือ
13. "น้ําย่อยในผนังลําไส้เล็ก" คือ