บูชา คือ

สัทอักษรสากล: [bū chā]การออกเสียง:

ก. แสดงความเคารพบุคคลหรือสิ่งที่นับถือด้วยเครื่องสักการะ มีดอกไม้ ธูป เทียน เป็นต้น เช่น บูชาพระ บูชาเทวดา บูชาไฟ, ยกย่องเทิดทูนด้วยความนับถือหรือเลื่อมใสในความรู้ความสามารถ เช่น บูชาวีรบุรุษ บูชาความรู้ บูชาฝีมือ. (ป., ส. ป+모두 보이기...ูชา).

บ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ
ู: การเต้นในจังหวะเพลงเร็ว
ช: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๑๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ราช คช กริช แซนด์วิช. ๒ ในภาษาบาลีและสันสกฤต
ชา: ๑ น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

การรายงานเรื่องการบูชายัญแกะเพื่อการสังหารหมู่

เขาน่าจะให้สถานที่ดีขึ้นเพื่อที่จะบูชาได้ต่อไป

นี่มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับแท่บูชาของข้าสักหน่อย

เจ้าต้องถือเทียนนี้ไว้เหนือดวงใจแห่งการบูชายัญ

ที่ชาวเผ่าอินเดียแดงนาวาโจบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์