ปกคลุมไปด้วยขน คือ

• มีขนแข็ง

• ป:     พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
• ปก:     ๑ ก. แผ่ออกคลุมเบื้องบน เช่น ตะไคร้ใบปกดิน. น. กระดาษหรือผ้าหรือหนังเป็นต้นที่หุ้มอยู่ภายนอกสมุดหรือหนังสือเป็นต้น, ใบปก ก็เรียก;
• ปกคลุม:     ก. แผ่คลุมอยู่เบื้องบน.
• ปกคลุมไปด้วย:     ทําให้บดบังด้วย ทําให้ปกคลุมด้วย เต็มไปด้วย
• ก:     พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
• กค:     กระทรวงการคลัง
• ค:     พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
• คล:     คน ( แบบ ) น. คอ เช่น เหลือกตาเมียงเอียงคล. ( ม. คำหลวง กุมาร). ( ป. , ส. ).
• คลุม:     คฺลุม ก. ปกหรือปิดสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อป้องกันไม่ให้เสียหายหรือทำให้มองไม่เห็นเป็นต้น เช่น เอาผ้าใบคลุมรถยนต์ไว้ ไม้เลื้อยคลุมหลังคา; ครอบไปถึง
• ล:     พยัญชนะตัวที่ ๓๖ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนอย่างตัว น ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กาล พาล ฟุตบอล.
• ลุ:     ก. ถึง (ในลักษณะที่ต้องใช้ความพยายาม) เช่น ลุความสำเร็จ, ถึง เช่น ลุศักราช, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ถึง เป็น ลุถึง; ( โบ ) รู้ความ เช่น ลุท้องตรา
• ุ:     คําตัดสินสุดท้าย
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• ไป:     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• ปด:     ก. โกหก, พูดเท็จ, จงใจกล่าวคำที่ไม่จริง.
• ด:     พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.
• ด้วย:     ว. คำแสดงกริยารวมหรือเพิ่ม เช่น สวยด้วยดีด้วย, แสดงกริยาร่วมกันหรือในทำนองเดียวกัน เช่น กินด้วย, แสดงความขอร้อง เช่น ช่วยด้วย บอกด้วย. บ.
• ้:     ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
• ว:     พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
• ย:     พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
• ข:     พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
• ขน:     ๑ น. สิ่งที่เป็นเส้นขึ้นตามผิวหนังคนและสัตว์ เช่น ขนตา ขนนก ขนเม่น และใช้ตลอดไปจนถึงที่ขึ้นบนผิวต้นไม้ ผลไม้ ใบไม้ และอื่น ๆ, ราชาศัพท์ว่า
• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

และเขาชื่อแดนนี่ หน้าของเขาปกคลุมไปด้วยขน

ขาขนาดกลางปกคลุมไปด้วยขนนกที่อุดมสมบูรณ์

ใบหน้าของเขาถูกปกคลุมไปด้วยขนที่ดีซึ่งทำหน้าที่เพื่อลิ้มรสอวัยวะ

ลำตัวด้านในกลวงเป็นยางด้านนอกและปกคลุมไปด้วยขนแข็งที่ไม่ได้สัมผัส

หาง พับเป็นวงแหวนสูงและถูกปกคลุมไปด้วยขนยามยาวมากมายตลอดความยาว เคล็ดลับคือบาดแผลด้านหลัง

คำอื่น ๆ

1. "ปกคลุมหรือทาด้วยขี้เขม่า" คือ
2. "ปกคลุมหรือประดับด้วยทองเหลือง" คือ
3. "ปกคลุมไปด้วย" คือ
4. "ปกคลุมไปด้วยก้อน" คือ
5. "ปกคลุมไปด้วยก้อนที่สานกันยุ่ง" คือ
6. "ปกคลุมไปด้วยขนปุกปุย" คือ
7. "ปกคลุมไปด้วยขนหยาบยาว" คือ
8. "ปกคลุมไปด้วยต้นไม้" คือ
9. "ปกคลุมไปด้วยน้ำค้างแข็ง" คือ
10. "ปกคลุมไปด้วยก้อน" คือ
11. "ปกคลุมไปด้วยก้อนที่สานกันยุ่ง" คือ
12. "ปกคลุมไปด้วยขนปุกปุย" คือ
13. "ปกคลุมไปด้วยขนหยาบยาว" คือ