ปฏิภาณ- คือ

• ปะติพาน, ปะติพานะ-, ปะติพานนะ-
  น. เชาวน์ไวในการกล่าวแก้หรือโต้ตอบเป็นต้นได้ฉับพลันทันทีและแยบคาย. (ป.).

• ป:     พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
• ปฏิ:     คำอุปสรรคในภาษาบาลีใช้นำหน้าศัพท์อื่น แปลว่า เฉพาะ, ตอบ, ทวน, กลับ. ( ป. ; ส. ปฺรติ).
• ปฏิภาณ:     ปะติพาน, ปะติพานะ-, ปะติพานนะ- น. เชาวน์ไวในการกล่าวแก้หรือโต้ตอบเป็นต้นได้ฉับพลันทันทีและแยบคาย. ( ป. ).
• ฏ:     พยัญชนะตัวที่ ๑๕ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ปรากฏ มกุฏกษัตริยาราม.
• ิ:     ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
• ภ:     พยัญชนะตัวที่ ๓๒ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ปรารภ ลาภ.
• ภา:     น. แสงสว่าง, รัศมี. ( ป. , ส. ).
• ภาณ:     พาน, พานะ- ( แบบ ) น. การบอก, การกล่าว, การสวด. ( ป. ).
• ภาณ-:     พาน, พานะ- ( แบบ ) น. การบอก, การกล่าว, การสวด. ( ป. ).
• ณ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๑๙ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น คุณ บัณฑิต. ๒ นะ บ. ใน, ที่,

คำอื่น ๆ

1. "ปฏิพากย์" คือ
2. "ปฏิภาค" คือ
3. "ปฏิภาค-" คือ
4. "ปฏิภาคนิมิต" คือ
5. "ปฏิภาณ" คือ
6. "ปฏิภาณกวี" คือ
7. "ปฏิภาณปฏิสัมภิทา" คือ
8. "ปฏิภาณโวหาร" คือ
9. "ปฏิภาน" คือ
10. "ปฏิภาคนิมิต" คือ
11. "ปฏิภาณ" คือ
12. "ปฏิภาณกวี" คือ
13. "ปฏิภาณปฏิสัมภิทา" คือ