ปท. คือ

• ประเทศ

• ป:     พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
• ท:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ประมาท บท ธาตุบิสมัท. ๒ ใช้ประสมกับตัว ร
• .:     มันสมอง

คำอื่น ๆ

1. "ปติยัต" คือ
2. "ปติวัตร" คือ
3. "ปถพี" คือ
4. "ปถมัง" คือ
5. "ปถวี" คือ
6. "ปทักขิณ" คือ
7. "ปทัฏฐาน" คือ
8. "ปทัสถาน" คือ
9. "ปทานุกรม" คือ
10. "ปถมัง" คือ
11. "ปถวี" คือ
12. "ปทักขิณ" คือ
13. "ปทัฏฐาน" คือ