ปล่ง คือ

ป: พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
ล: พยัญชนะตัวที่ ๓๖ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนอย่างตัว น ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กาล พาล ฟุตบอล.
ล่ง: ( กลอน ) ว. โล่ง, ว่าง, เปล่า, ไม่มีเครื่องกำบัง.
ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

บุปผาเปล่งประกายและเติบโต ปล่อยให้พลังสว่างไสว *

ฉันหมายถึง ดูเหมือนว่าดวงตาของเขามันเปล่งแสงได้

ดูย่าสิ กินแต่ผลไม้ตลอดเวลา ผิวฉันยังเปล่งปลั่ง

แน่นอน ฉันรู้ว่าทำไมฉันเปล่งแสง ก็ฉันเป็นดาวนี่

ฮยอก นายนี่เปล่งประกายมากตอนเราออกมาข้างนอกกัน