ปัญญา คือ

สัทอักษรสากล: [pan yā]การออกเสียง:

น. ความรอบรู้, ความรู้ทั่ว, ความฉลาดเกิดแต่เรียนและคิด, เช่น คนมีปัญญา หมดปัญญา. (ป.).

ป: พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
ั: ชั่วคราว
ญ: พยัญชนะตัวที่ ๑๓ นับเป็นพวกอักษรต่ำ และเป็นตัวที่สุดของวรรคที่ ๒ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ปัญญา สัญชาติ ผจญ

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ฉันไม่มีปัญญาหาเงินหนึ่งล้านได้ทันพรุ่งนี่หรอก

สติปัญญากับเขาบ้าง บางที ฉันคงไม่ทำแบบนี้ แต่ว่า

ฉันไม่สามารถแยกเป็นสองร่างเหมือนคนปัญญาอ่อนได้

เอาละ ก่อนอื่น นายไม่มีทนาย และนายไม่มีปัญญาจ้าง

เห็นได้ชัดว่าไม่มีอะไรจะต้องใช้สติปัญญานี่แล้ว