ปึก คือ

สัทอักษรสากล: [peuk]การออกเสียง:

น. สิ่งที่จับเกาะรวมกันแน่น, ลักษณนามเรียกสิ่งที่จับเกาะรวมกันแน่นเช่นนั้นว่า ปึก เช่น น้ำตาล ๓ ปึก.
ว. แน่นทึบ เช่น เนื้อแน่นปึก.

ป: พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
กัป: กับน. อายุของโลกตั้งแต่เมื่อพระพรหมสร้างเสร็จจนถึงเวลาที่ไฟประลัยกัลป์มาล้างโลก, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ กัลป์ เช่น ชั่วกัปชั่วกัลป์ นานนับกัปกัลป์พุทธันดร. (ป. กปฺป; ส. กลฺป). (ดู กัลป-, กัลป์).

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ฉันก็ไม่คิดว่าจะซี้ปึกกับลานสเก็ตได้ถึงขนาดนี้

การแข่งขันของเราปึกแผ่นโดย ประวัติศาสตร์ลืมยาว

ใช่ปึกของแบงค์ร้อยรึเปล่า อีวาอาจจะไม่เห็นด้วย

เราพบรอยนิ้วมือคุณบนธนบัตรปึกนึงในกระเป๋าของเธอ

ประเภทที่ส่งเอกสารให้ฉันกรอกเป็นปึกๆหนะหรือ ?