ผง คือ

• น. สิ่งละเอียด เช่น ตำแป้งจนเป็นผง; เศษหยากเยื่อ มักเรียกว่า ขี้ผง หรือ เศษผง.
  ว. ที่ละเอียด เช่น นมผง แป้งผง.

• ผ:     พยัญชนะตัวที่ ๒๘ เป็นพวกอักษรสูง.
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
• ขี้ผง:    ว. เล็กน้อย, ไม่สำคัญ.

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

เขาชอบที่จะกินลูกชิ้นปลาจากแผงข้างทางเป็นพิเศษ

คุณเคยเห็นเจ้าของร้านแผงลอยข้างบนหรือเปล่าครับ

คุณอาบผงพริกไทยไว้ที่หมัดคุณด้วยหรือเปล่าเนี่ย

เขากลับเปลี่ยนทองที่เขาได้มาไปเป็นฝุ่นผงไร้ค่า

หวังว่าเราจะพบวิธีเชื่อมต่อเข้ากับแผงควบคุมน่ะ

คำอื่น ๆ

1. "ผกากรอง" คือ
2. "ผกาย" คือ
3. "ผการาย" คือ
4. "ผกเรือก" คือ
5. "ผคม" คือ
6. "ผงก" คือ
7. "ผงกศรีษะ" คือ
8. "ผงกศรีษะรับ" คือ
9. "ผงกศีรษะ" คือ
10. "ผกเรือก" คือ
11. "ผคม" คือ
12. "ผงก" คือ
13. "ผงกศรีษะ" คือ