ผวา คือ

• ผะหฺวา
  ก. แสดงอาการเช่นเอามือไขว่คว้าหรืออ้าแขนโถมตัวเข้ากอดเมื่อสะดุ้งตกใจหรือตื่นเต้นเป็นต้น.
  ว. อาการที่หวาดสะดุ้งเพราะตกใจกลัวเป็นต้น เช่น นอนผวากลัวโจรมาปล้น, อาการที่เด็กนอนสะดุ้งยกมือไขว่คว้า ในคำว่า เด็กนอนผวา, อาการ+모두 보이기...ที่อ้าแขนโผเข้ากอดกัน เช่น เด็กวิ่งผวาเข้าหาแม่.

• ผ:     พยัญชนะตัวที่ ๒๘ เป็นพวกอักษรสูง.
• ว:     พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
• วา:     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

ถ้าคุณจะวินิจฉัยว่าฉันเป็นโรคหวาดผวาแล้วหล่ะก็

ถ้าเจ้าหน้าที่ตำรวจกลัวปืนและเกิดหวาดผวาขึ้นมา

เพื่อที่จะจับหนึ่งในพวกมัน เเล้วทำให้มันหวาดผวา

เมืองตกอยู่ในวิกฤต " ชาวนิวยอร์คทุกคนต้องหวาดผวา

แต่ว่าพวกนั้นเป็นคนแปลกหน้า แล้วดูจะผวาไปหน่อย

คำอื่น ๆ

1. "ผล็อย" คือ
2. "ผล็อย ๆ" คือ
3. "ผวจ." คือ
4. "ผวน" คือ
5. "ผวย" คือ
6. "ผศ." คือ
7. "ผสม" คือ
8. "ผสมกลมกลืน" คือ
9. "ผสมกัน" คือ
10. "ผวน" คือ
11. "ผวย" คือ
12. "ผศ." คือ
13. "ผสม" คือ