ผา คือ

สัทอักษรสากล: [phā]การออกเสียง:

น. หินที่เขา เช่น หน้าผา เนินผา ผาลาด, ภูเขา เช่น เชิงผา, เรียกภูเขาด้านที่มีแผ่นหินตั้งชันว่า หน้าผา.

ผ: พยัญชนะตัวที่ ๒๘ เป็นพวกอักษรสูง.
ดีผา: น. หินสีดำเลื่อมคล้ายถ่านหิน ใช้ทำยาไทย.
ผาก: ๑ว. แห้งอย่างไม่มีความชื้นปนอยู่, แห้งสนิท, ในคำว่า แห้งผาก.๒น. ชื่อไผ่ชนิด Gigantochloa hasskarliana Backer ในวงศ์ Gramineae ไม่มีหนาม ปล้องยาว กาบหุ้มลำต้นแข็ง สีส้ม มีขนดำ.๓น. ส่วนหน้าเหนือคิ้วขึ

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

โอ้ บายมอร์ที่รัก ทำไมฉันถึงเผาเธอ ฉันทำได้ยังไง

บุปผาเปล่งประกายและเติบโต ปล่อยให้พลังสว่างไสว *

โรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดถูกไฟเผาไปเมื่อเดือนก่อน

เขามีเนื้องอกในลูกกอล์ฟขนาดในกลีบหน้าผากของเขา

ภาพสีน้ำมันโดยทอมฟรีแมนเพื่อรำลึกถึงการเผาไหม้