ผู้ขี่ คือ

• คนที่ขี่ม้าหรือยานพาหนะ
  ข้อความเพิ่มเติม
  ผู้ขับ
  สัตว์ที่ใช้ขี่
  ส่วนที่ปรับปรุง

• ผ:     พยัญชนะตัวที่ ๒๘ เป็นพวกอักษรสูง.
• ผู้:     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ู:     การเต้นในจังหวะเพลงเร็ว
• ้:     ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
• ข:     พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
• ขี่:     ก. นั่งเอาขาคร่อม, โดยปริยายหมายถึงนั่งไปในยานพาหนะ.
• ี:     สีน้ําตาลแดง ตําแหน่งประธานาธิบดี ดินเหนียวสีน้ําตาลแดงใช้ในการปั้น โจมตีทางอากาศอย่างรวดเร็วและรุนแรง
• ี่:     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

มังกรจะออกจากไข่ก็ต่อเมื่อมันรู้สึกถึงผู้ขี่

ความยิ่งใหญ่จะเป็นความหิวโหยของผู้ขี่ม้า "

เราก็กำลังพูดถึงผู้ขี่ม้าทั้งสี่ ทะเลสีเลือด ท้องฟ้าสีเพลิง

พวกผู้ขี่ม้านี่เรียกร้องมากเหลือเกิน

ฉันกับแซมทำผู้ขี่ม้า ของนายหล่นไปสอง

คำอื่น ๆ

1. "ผู้ขายหนังสือและสิ่งตีพิมพ์ที่ออกเป็นระยะ ๆ" คือ
2. "ผู้ขายเครื่องสำอางค์" คือ
3. "ผู้ขายเสียง" คือ
4. "ผู้ขายเสียงเลือกตั้ง" คือ
5. "ผู้ขายเหล้าองุ่น" คือ
6. "ผู้ขี่ม้าไล่ปศุสัตว์มารวมกัน" คือ
7. "ผู้ขึ้นขี่ม้า" คือ
8. "ผู้ขึ้นครองตำแหน่ง" คือ
9. "ผู้ขึ้นครองอำนาจ" คือ
10. "ผู้ขายเสียงเลือกตั้ง" คือ
11. "ผู้ขายเหล้าองุ่น" คือ
12. "ผู้ขี่ม้าไล่ปศุสัตว์มารวมกัน" คือ
13. "ผู้ขึ้นขี่ม้า" คือ