ผู้ดื่ม คือ

สัทอักษรสากล: [phū deūm]การออกเสียง:

ผ: พยัญชนะตัวที่ ๒๘ เป็นพวกอักษรสูง.
ผู้: น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
ู: การเต้นในจังหวะเพลงเร็ว
้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
ด: พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.
ดื่ม: ก. กินของเหลวเช่นน้ำ.
ม: พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

และยังนำไปปรุงยาชุบชีวิต ซึ่งทำให้ผู้ดื่มเป็นอมตะ

・ ห้ามผู้ดื่มสุราและผู้ที่มีรอยสักเข้าร่วมงาน

ต้มอย่างถูกต้อง น้ำยาสรรพรส มีสรรพคุณในการทำให้ผู้ดื่ม

ผู้ดื่มจะต้องได้รับการจูบจากคนรัก

“ เพราะสิ่งเดียวที่ทำให้เรากับผู้ดื่มได้เชื่อมถึงกันคือ รสชาติ ”