ผู้ผิด คือ
สัทอักษรสากล: [phū phit]การออกเสียง: ผู้ผิด การใช้"ผู้ผิด" อังกฤษ
- n.
คนที่กระทำไม่ตรงกับความจริงหรือที่กำหนดนิยมไว้ ชื่อพ้อง: คนผิด คำตรงข้าม: คนถูก, ผู้ถูก
ตัวอย่างการใช้: ปัจจุบันนี้ตำรวจจับตัวผู้ผิดได้ยากขึ้น เพราะมีการใช้แผนการที่ลึกซึ้งกว่าเดิมมาก
clf.: คน
- ผ: พยัญชนะตัวที่ ๒๘ เป็นพวกอักษรสูง.
- ผู้: น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
- ู: การเต้นในจังหวะเพลงเร็ว
- ้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
- ผิ: สัน. ถ้า, หาก, แม้น.
- ผิด: ว. ไม่ตรงกับความจริงหรือที่กำหนดนิยมไว้, ไม่ถูก, ต่างไป, แปลกไป, เช่น ของสิ่งนี้ผิดกับสิ่งนั้น.
- ิ: ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
- ด: พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.
