ผ้าใบบังแดด คือ
สัทอักษรสากล: [phā bai bang daēt]การออกเสียง: ผ้าใบบังแดด การใช้"ผ้าใบบังแดด" อังกฤษ"ผ้าใบบังแดด" จีน
- กระโจม
ม่านบังแดด
- ผ: พยัญชนะตัวที่ ๒๘ เป็นพวกอักษรสูง.
- ผ้า: น. สิ่งที่ทำด้วยเยื่อใยเช่น ฝ้าย ไหม ขนสัตว์ โดยวิธีทอหรืออัดให้เป็นผืน, มักเรียกตามลักษณะของสิ่งที่ทำ เช่น ผ้าไหม ผ้าฝ้าย ผ้าขนสัตว์
- ผ้าใบ: น. ผ้าชนิดหนึ่ง เนื้อหนา ทนทาน ใช้ทำใบเรือ กระเป๋า รองเท้า เป็นต้น, ผ้าที่ใช้เขียนรูปสีน้ำมัน.
- ้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
- ใบ: น. ส่วนของพืชที่ติดอยู่กับกิ่งหรือลำต้น โดยมากมีลักษณะเป็นแผ่นแบน ๆ รูปร่างต่าง ๆ กัน มีก้านใบหรือไม่มีก็ได้ มักมีสีเขียว;
- บ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ
- บัง: ๑ ก. กัน กั้น หรือปิดไม่ให้เห็น ไม่ให้ผ่าน ไม่ให้โดน เช่น บังแดด บังฝน บังลม ยืนบัง. ๒ คำพยางค์หน้า เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะ ก วรรค เช่น บังเกิด
- บังแดด: ทําให้มืดมัว ทําให้เกิดร่มเงา
- ั: ชั่วคราว
- ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
- แด: ( กลอน ) น. ใจ.
- แดด: น. แสงที่พุ่งจากดวงอาทิตย์ตรงมายังโลก, แสงตะวัน, แสงตะวันที่สว่างและร้อน.
- ด: พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.
ประโยค
คำอื่น ๆ
- "ผ้าโพกหัวหรือสะพายไหล่ของสตรี" คือ
- "ผ้าโพลีเอสเตอร์" คือ
- "ผ้าใบ" คือ
- "ผ้าใบกลอย" คือ
- "ผ้าใบชนิดเบาและเหนียว" คือ
- "ผ้าใบอาบน้ำมันที่ใช้ห่อเชือกโยงของเรือ" คือ
- "ผ้าใบเมี่ยง" คือ
- "ผ้าใบเรือ" คือ
- "ผ้าไตร" คือ
- "ผ้าใบกลอย" คือ
- "ผ้าใบชนิดเบาและเหนียว" คือ
- "ผ้าใบอาบน้ำมันที่ใช้ห่อเชือกโยงของเรือ" คือ
- "ผ้าใบเมี่ยง" คือ