ฝี คือ

สัทอักษรสากล: [fī]การออกเสียง:

๑
น. โรคจำพวกหนึ่ง เป็นต่อมบวมขึ้นกลัดหนองข้างใน เรียกชื่อต่าง ๆ กันหลายชนิด เช่น ฝีคัณฑมาลา ฝีดาษ ฝีประคำร้อย, ราชาศัพท์ว่า พระยอด.
๒
ใช้นำหน้าคำอื่น หมายความว่า การกระทำหรือการแสดงออกมาในบางลักษณะ.

ฝ: พยัญชนะตัวที่ ๒๙ นับเป็นพวกอักษรสูง.
ี: สีน้ําตาลแดง ตําแหน่งประธานาธิบดี ดินเหนียวสีน้ําตาลแดงใช้ในการปั้น โจมตีทางอากาศอย่างรวดเร็วและรุนแรง
(ฝ.): มาจากภาษาฝรั่งเศส

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

เรารู้ว่าทุกคนคอยจับตามองยัยโมน่าอยู่ทุกฝีก้าว

เส้นสายกับฝีมือด้านการเจรจาของฉันก็เพียงพอแล้ว

ฝีมือการทำอาหารของนางเป็นรู้จักกันดีในหมู่บ้าน

นี่เป็นเพราะฝีมือการวาดภาพของคาเมะซังยอดเยี่ยม

ดังนั้นเราเลยต้องการจะว่าจ้างบอดี้การ์ดฝีมือดี